Vluchten, vechten of bevriezen?

Lieve ,

Wat doe jij in een stress-situatie of bij plotselinge schrik?

Ik kan me nog herinneren dat ik als kind op het balkon van ons huis stond te kijken naar een jongen die aan het skateboarden was. Stoepje op, stoepje af. Ik hield toen zelf ook erg van skateboarden en dat lukte ook aardig.

Ik stond het dus gade te slaan totdat het mis ging, goed mis. Er kwam namelijk een auto aan, hij zag hem niet… Botsing, jongetje lag stil op de grond. En ik… ik stond stil en vastgenageld op het balkon. Totdat mijn moeder, die wel snel naar buiten was gerend toen ze wat hoorde, riep dat ik een slaapzak moest gaan pakken. Het is gelukkig goed afgelopen met hem.

Punt is, ik bevroor. Hoe reageer jij? Misschien reageer jij niet in alle situaties hetzelfde, dat kan. Bij een vreemde wil ik weleens vechten, hij of zij kent mij toch niet. Bij een bekende vlucht ik liever of ik bevries. Hoewel het mij steeds beter lukt het er gewoon met elkaar over te hebben.

Als je vlucht dan wil je graag iets ontwijken of vermijden.

Bijvoorbeeld:

  • Je loopt letterlijk ervan weg.
  • Je geeft het gesprek een andere wending.
  • Je gaat iets anders doen.
  • Je vlucht in een verslaving (gamen/seks/eten/drinken e.d.)
  • Je gaat uitstellen.
  • Je ontkent wat er gebeurd is.
  • Je ontvlucht je voelen en benaderd het met je denken.

Door te vluchten wil je jezelf beschermen, je voelt je slachtoffer van de situatie.

Vechten, de strijd aangaan.

Bijvoorbeeld:

  • Je gaat de ander beschuldigen.
  • Je valt enorm uit tegen de ander, bent boos.
  • Je hebt overal een weerwoord op.
  • Je schiet in de verdediging/wordt defensief.
  • Je kwetst de ander.
  • Je maakt het probleem groter dan dat het is.

Vaak zie je de situatie niet zoals die werkelijk is. Je stresslevel is zo hoog opgelopen dat je niet meer rustig kunt reageren.

Bevriezen, wegduiken. Er zit een blokkade.

Bijvoorbeeld:

  • Zonder gevoel/emotie en beleving onderga je het.
  • Je verstijft en kunt niet meer reageren.
  • Je verwijt jezelf van alles.
  • Je klapt dicht tijdens een gesprek en je weet niet meer wat te zeggen.
  • Je komt niet tot iets doen, tot actie
  • Je begrijpt het niet.

In mijn geval zat er een blokkade, door het verlies van mijn dierbaren. Ik was werkelijk bang dat het jongetje het ook niet zou overleven en zijn ouders zonder kind zouden komen. Net als mijn ouders was overkomen.

Over het algemeen vlucht ik of bevries ik. Maar steeds vaker ga ik nu ook de situatie aan. Kan ik de situatie zien zoals die werkelijk is. 

Dus als tip geef ik mee:


Als je vooral vlucht -> waar voel jij je slachtoffer van? Is dat terecht? Kun je het ook anders bekijken? Heb je hulp nodig bij een verwerking ergens van? Want je hoeft het niet allemaal alleen te doen, soms is het fijn als iemand je erbij kan ondersteunen.

Als je vecht -> waar komt die stress vandaan? Heb jij een drang om het beter te weten? Raak je die kwijt door te gaan sporten, wandelen of door muziek? Zoek iets waardoor je kunt ont-stressen. En probeer ook naar de andere kant te kijken. Waardoor heeft de ander zo gereageerd, want ook hij of zij heeft een bepaalde achtergrond.

Als je vooral bevriest -> waar zit jouw blokkade? Waar komt die vandaan? Hoe zou je die weg kunnen halen? Hoe kom je weer terug in je gevoel? Hoe leer je meer te houden van jezelf? Ook hierbij zou je hulp kunnen vragen. Om in stapjes weer terug naar je gevoel te gaan, want je gevoel weet het antwoord.

Over het algemeen is er NU geen echt gevaar en is het omgezet in blijvende stress. Je kunt op een gegeven moment ook niet anders meer reageren. Het is een strategie geworden. Je hebt het jezelf zo aangeleerd doordat je de allereerste keer dat je een trauma in de ogen keek, geen andere manier zag. Maar de onderliggende angst/reactie kan niet weg, doordat je vecht, vlucht of bevriest.  (Soms kun je -nu of vroeger- ook letterlijk niet vluchten of vechten doordat de tegenstander groter en sterker is. Terwijl dit wel je eerste reactie zou zijn.) Je spreekt je niet uit. Daardoor stapelt de stressreactie (de adrenaline) zich op in jouw lichaam. En dit kan uiteindelijk voor zelfs fysieke klachten zorgen.

Vooral als je vlucht of bevriest zou ik je goed kunnen begeleiden in jouw proces. Dat is ook zo herkenbaar voor mij. Want hoe fijn is het als je gewoon rustig terug kunt reageren, zonder het op jezelf te betrekken. Dus schroom niet om mij te bellen 06-17135358 of te mailen info@boostofenergy.nl .

Warme groet,

Brigitte Deliën

Share this post

Share on facebook
Share on google
Share on twitter
Share on linkedin
Share on pinterest
Share on print
Share on email