Ik krijg ook altijd overal de schuld van.
Heb jij dat gevoel ook regelmatig? Gelukkig heb ik dat gevoel nu niet meer, maar wel altijd veel gehad. Ik zie het ook regelmatig als invalleerkracht op scholen, dat dezelfde kinderen steeds ergens de schuld van krijgen. Vaak zijn dat degenen die niks terug durven te zeggen, die zich niet durven te verweren. Of die dat op een verkeerde manier doen door letterlijk van zich af te slaan. En er op een verkeerde manier op reageren.
Ik durfde nooit mijn mond open te trekken dus ik was een makkelijk slachtoffer.
Wat mij persoonlijk is overkomen:
Het hoofd van de invallerspool was eerst de directeur van de school van mijn kinderen. Al voordat ik naar de Pabo ging gaf hij aan dat hij mij nooit als vaste leerkracht aan zou nemen, want ik was dan te oud. Hij wilde mij niet als stagiaire op school hebben en tenslotte werd hij ernstig ziek en werd dus hoofd van de invallerspool. Als er ook maar iets niet goed ging op een school greep hij dat aan om mij niet meer bij die stichting in te laten vallen. Ik kreeg dus de schuld, terwijl het niet altijd aan mij lag en ik het idee had dat hij soms ook maar wat verzon. Want dan vertelde hij dat ik die school maar beter niet op kon bellen. De school zelf vond het geen probleem als ik terug zou komen om in te vallen. Soms lag het aan de chemie tussen de klas en mij, maar andere keren kon ik de klas niet aan, maar bleek later dat meer invalleerkrachten die klas niet aan konden. Of de communicatie tussen de andere leerkracht en mij was niet goed zodat er dingen niet gedaan werden, omdat ik niet wist dat ze gedaan moesten worden. Maar ik kreeg de schuld en kon vertrekken.
Uiteindelijk hield het op doordat iemand een anonieme brief naar het bestuur had gestuurd met daarin de beschuldiging dat er vriendjespolitiek gehanteerd werd en er een zwarte lijst bestond. Natuurlijk kreeg ik de schuld, ik was volgens hen degene die die brief gestuurd had. Ik had wel een vermoeden wie hem gestuurd had, maar ik was het zeer zeker niet.
Ook zat ik een keer in het bestuur van een stichting. De twee die er het langst zaten (uit Limburg) wilden ermee stoppen. Dat wilden ze binnen het bestuur aankondigen. Ze belden mij op om te vragen of ik het beter vond om in Vianen te vergaderen maar dat was zeg maar € 300,- voor de huur van een ruimte of in onze eigen ruimte in Rijswijk waar we € 100,- voor zouden moeten betalen. Ik gaf aan Rijswijk (vanuit hun iets verder rijden) omdat ik niet wilde dat het geld van alle leden besteed zou worden aan een vergadering van het bestuur. In de eerst volgende mail naar alle leden toe hadden ze het zo gedraaid dat ik de schuld kreeg dat we daar vergaderd hadden. Achteraf denk ik dat ze het erom gedaan hebben, waarom zouden ze mij daarover moeten bellen? Zulke trucs hebben ze nog vaker uitgehaald, zoals een brief naar alle leden sturen waarin ik zwart gemaakt werd en dan zeggen dat er met het verzenden iets fout gegaan was, het had “maar” naar één persoon verzonden moeten worden.
En dan heb je al die kleine dingetjes binnen de gezinssituatie en met vriendinnen.
Ik gaf zelf ook vaak een ander de schuld of iets anders de schuld als er iets niet goed ging. Geen grote beschuldigingen maar kleine steekjes. Ja, ik viel, maar dat komt doordat mijn veter niet goed gestrikt was. Het eten is niet goed gelukt, omdat jij er niet graag peper in lust. Het kunnen van die kleine dingetjes zijn. Zolang het maar niet aan jou zelf gelegen heeft, want dat voelt niet goed.
Waar ligt dat nu aan?
Naar mijn mening en ervaring zit het in je eigen onzekerheid. Je bent een makkelijk slachtoffer omdat je jezelf onzeker voelt. Anderen ruiken dat op de één of andere manier en profiteren daarvan. Dat ze jou de schuld geven kan zijn omdat ze je reactie leuk vinden, om hun eigen onzekerheid te verbloemen of omdat ze jaloers zijn. En er zullen vast nog meer redenen zijn.
Hoe kun je leren er beter mee om te gaan:
- het besef dat het aan je eigen onzekerheid ligt (en daar valt wat aan te doen :-)).
- weten dat het niks te maken heeft met wie jij bent.
- het besef dat het alles te maken heeft met het misbruiken van jou door een ander.
Wat kan je erbij helpen:
- Dagelijkse affirmaties opzeggen: “ik ben waardevol”, “ik mag er zijn”, “ik ben het waard”, “ik hou van mijzelf”. Hou dit minimaal 3 weken vol. Leg je hand op je hart bij het opzeggen ervan en aai met je andere hand, je hand dat op je hart ligt.
- Wees minder perfectionistisch (want onder perfectionisme ligt onzekerheid), in plaats van 200% je werk verrichten, ga je voor 100%. De ander vergeet ook weleens wat, maar is vaak wel sneller klaar doordat niet alles nog tig keer opnieuw bekeken wordt op fouten door hemzelf. Ik kreeg zelf een keer een slechte beoordeling omdat ik te langzaam was. De anderen waren snel maar maakten “fouten” en kregen een goede beoordeling.
- Ga relaties aan, kijk of het klikt. En zo niet dan stop je er weer mee. Weet dat het niet altijd aan jou hoeft te liggen. Jij vindt toch ook niet iedereen even leuk en aardig? De één past nu eenmaal beter bij je dan een ander. Maar van relaties kun je veel leren, over jezelf en over anderen. En met een beetje geluk sleurt die ander je ergens mee naartoe wat je in je eentje nooit had gedurfd. Weer een stukje zelfvertrouwen erbij.
- Als je je onzeker voelt, ga dan naar je ademhaling met je gedachten. Adem diep in en uit naar je buik toe. Dit zal je rustig maken. Let daarna op of je in een goede houding staat, breng je schouders naar achteren en je hoofd rechtop. Zo straal je meteen al meer zelfvertrouwen uit.
- Accepteer en waardeer de complimenten die je krijgt. Haal er positieve energie uit en ben er dankbaar voor. Probeer zelf ook eens complimenten naar de ander te maken. Want ook zij kunnen onzeker zijn. En wat is er nou dankbaarder en mooier dan een ander te zien glimlachen.
- Iedereen reageert anders. Dus je weet eigenlijk van tevoren nooit of je iets “goed” zult doen in de ogen van de ander. Dus probeer het te doen zoals jij het zelf graag zou willen als een ander het voor jou doet. Als er dan toch een opmerking over gemaakt wordt dan ligt het bij de ander, jij kon het niet beter doen dan dat je nu gedaan hebt. Maar van die opmerking kun je eventueel wel leren voor een volgende keer in dezelfde situatie, indien jij zelf dat ook een beter idee vindt.
- Probeer anders te denken als je fouten maakt. Van fouten kun je leren en daardoor kun je een verandering op gang brengen in jezelf. En zodra jij jouw eigen fouten maken accepteert en daarmee zekerder wordt van jezelf zal je merken dat fouten maken eigenlijk niet zo erg is als je dacht. Dat de ander jou niet straft voor de gemaakte fout, maar vaak alleen maar jijzelf! Als je dat hebt bereikt, dan zal het voor de ander niet meer nodig zijn jou de schuld te geven.
- Ga na of de oorsprong in vorige generaties ligt. En wellicht zelfs meegenomen uit een vorig leven. Vaak als je de echte oorsprong weet, kun je het een plaats geven en er anders mee om gaan. Daarbij zou ik je kunnen helpen. Ik zoek daar altijd naar bij een behandeling en dan halen we het weg qua energie. Het kan veel verlichting geven. Wanneer je ertoe aangetrokken voelt om te komen kun je mailen naar info@boostofenergy.nl of bellen naar 06- 171 3535 8.
Zo, dat was het voor deze keer. Ik hoop echt dat er vanaf nu weer regelmatig een nieuwsbrief jullie mailbox in zal stromen. We zullen het zien.
Geniet van de groei die je doormaakt. Elk stapje is er één.
Warme groet,
Brigitte
Ik ben Brigitte Deliën. Ook wel kindercoach “oma Brigitte”.
Om jouw talenten en kwaliteiten naar boven te halen ♥ je leert jezelf beter kennen ♥ jij bepaalt waar de reis naartoe gaat ♥ ik zorg dat het veilig is voor jou ♥ we gaan de levensles helder krijgen en van daaruit werken naar jouw doel ♥ zonder oordeel ♥ de antwoorden komen uit jouzelf ♥ door middel van creativiteit of een wandeling bij je gevoel komen.
Boost of Energy
info@boostofenergy.nl
tel.nr.: 06 – 171 3535 8
http://www.boostofenergy.nl